استفاده از رنگ روغنی یا همان رنگ پایه روغن در دکوراسیون داخلی بسیار متداول است. اصولا از رنگ روغنی در نقاشی چهارچوب در و پنجره ها، قرنیزها، درهای ورودی و کابینت ها و سطوحی که سایش زیادی را متحمل می‌شوند استفاده می‌شود. همچنین در فضاهایی که نیاز به شستشوی آسان دارند، مثل آشپزخانه، استفاده از رنگ روغنی منطقی است. اما همین سایش و اصطکاک‌های زیاد و شتستشوی مداوم باعث می‌شود تا هر چند وقت یکبار به نقاشی مجدد و نوسازی و ترمیم رنگ نیاز پیدا کنیم. برای اینکه بدانبم چطور روی رنگ روغنی را رنگ بزنیم نیاز به ترفندهایی داریم تا نتیجه نهایی مطلوب و دلچسب شود.
مزایا و معایب رنگ روغنی
رنگ های روغنی این قابلیت را دارند که به خودی خود تسطیح و یکنواخت می‌شوند. منظور این است که بعد از اعمال رنگ روغنی روی سطح، هیچ اثری از رد قلم مو و غلطک، همچنین حباب، درز یا دانه دانه روی سطح دیده نمی‌شود. رنگ روغنی در برابر فشار و اصطکاک دوام و استحکام بالایی دارد. در برابر نفوذ رطوبت نیز مقاومت بیشتری دارد و قابل شستشو است. از لحاظ زیبایی نیز درخشش آن چشم نواز است. این خصوصیات رنگ روغنی را برای سطوح فلزی که امکان زنگ زدگی دارند و سطوحی مثل چهارچوب در و پنچره ها، کابینت آشپزخانه، قرنیزها، تاج گچ بری ها، قفسه ها و طاقچه ها مناسب و ایده آل می‌کند.
همان طور که از نام آن ها پیدا است، در رنگ های پایه آب از آب به عنوان حمل کننده و انسجام دهنده رنگ‌دانه‌ها استفاده می‌شود و در رنگ‌های پایه روغن یا همان رنگ روغنی از محلول‌های نفتی و شیمیایی. اصولا رنگ های روغنی بوی تندی دارند و اگر آن ها را لمس کنید به نظر چرب و روغنی می‌آیند که البته بعد از یک یا دو روز که رنگ خشک شد، این اثر و بو از بین می‌رود. در ضمن درخشش رنگ روغنی می‌تواند عیوب سطوح را کاملا نمایان کند.
اگر بخواهیم کمی سخت‌گیرانه‌تر به موضوع نگاه کنیم، رنگ های روغنی بعد از خشک شدن ترکیبات آلی فرار از خود متساعد می‌کنند که برای محیط زیست مضر هستند. از طرف دیگر تمیز کردن رنگ‌های روغنی خیلی هم ساده نیست. علاوه بر بوی نامطلوبی که رنگ‌های روغنی ایجاد می‌کنند، گاهی باید به جای آب با حلال و تینر سطوح رنگ خورده را تمیز کرد.
در کشورهای پیشرفته، استفاده از رنگ روغنی بسیار محدود شده است و رنگ‌های پایه آب، به ویژه رنگ‌های اکریلیک جای آن را گرفته‌اند. رنگ‌های پایه آب یا لاتکس و همچنین رنگ روغنی را می‌توان روی سطوحی که پوشش رنگ روغنی دارند اجرا کرد. از آنجایی که مواد تشکیل دهنده رنگ‌های روغنی مانعی برای اجرای رنگ لاتکس ایحاد نمی‌کنند، اگر سطح موردنظر به خوبی آماده شده باشد به راحتی می‌توان رنگ لاتکس را روی رنگ روغنی اعمال کرد.
اجرای رنگ روغنی روی رنگ روغنی
رنگ های روغنی را با نام رنگ های آلکیدی نیز می شناسیم. در واقع رنگ های آلکیدی از رزین های روغنی مصنوعی تولید می شوند. رنگ روغنی اگر کاملا خشک شده باشد، می توان هم با رنگ های آلکیدی و هم با رنگ های روغنی طبیعی پوشش داد. رنگ روغنی زمانی کاملا خشک محسوب می شود که بتوان آن را به راحتی شست، بدون اینکه روی ظاهر رنگ و لایه نهایی تاثیری بگذارد و این خشک شدن 7 الی 30 روز زمان لازم دارد.
از اجرای رنگ آلکیدی روی رنگ روغنی طبیعی که هنوز کامل خشک نشده بپرهیزید. با این کار، رنگ روغنی طبیعی که همچنان در حال سفت شدن و خشک شدن است باعث ترک خوردن رنگ آلکیدی که روی آن قرار گرفته می شود. رنگ روغنی طبیعی که هنوز کامل خشک نشده را می توان با رنگ روغنی طبیعی پوشش داد.
رنگ آلکیدی که هنوز کامل خشک نشده را می توان هم با رنگ آلکیدی و هم با رنگ روغنی طبیعی پوشش داد.
اجرای رنگ پایه آب روی رنگ روغنی
برای اجرای رنگ های پایه آب، یعنی رنگ اکریلیک و پلاستیک، روی رنگ روغنی باید ابتدا براقیت رنگ روغنی را از بین برد. رنگ های پایه آب به سطوح براق و لیز، مثل سطحی که رنگ های روغنی ایجاد می کنند، خوب نمیچسبند. اجرای رنگ پایه آب روی رنگ روغنی یک پروژه «رنگ روی رنگ» است. از آنجایی که رنگ روغنی براق است، مهم‌ترین مسئله‌ای که باید در نظر بگیریم همین حفظ درخشش سطح است. چسبندگی رنگ جدید، چه رنگ روغنی و چه رنگ پایه آب، مسئله‌ای است که تنها با آستری زدن حل نمی‌شود. بنابراین قبل از هر چیزی، آماده سازی سطح اهمیت خاصی دارد. در واقع، بعد از آماده سازی مناسب، اجرای رنگ جدید روی سطح موردنظر کار آسانی است.
آماده سازی سطح مهم تر از اجرای رنگ است
برای رنگ آمیزی روی رنگ روغنی، آماده سازی سطح بسیار مهم است. سطح درخشانی که رنگ روغنی ایجاد می‌کند باعث می‌شود رنگ جدید را نپذیرد و رنگ از روی این نوع سطوح سر می‌خورد و چسبندگی ندارد. به همین دلیل باید سطح را خوب تمیز کرد، سنباده زد و دوباره با دستمال مرطوب تمیز کرد. قبل از اجرای رنگ لاتکس یا پایه آب، باید آستری زد. اگر هم رنگ روغنی کهنه چند لایه و ضخیم باشد باید ابتدا رنگ‌های کهنه را خراشید.
سطح را بخراشید تا درخشش رنگ از بین برود
با استفاده از سنباده نرم سطح رنگ را بخراشید تا قدرت چسبندگی رنگ جدید را افزایش دهد. هدف از سنباده زنی محو کردن درخشش و براقیت رنگ است. براقیت رنگ به اندازه چربی و آلودگی مانع چسبندگی رنگ می‌شود. رنگ‌های پوسته شده و آویزان را بتراشید. سوراخ‌ها و ترک‌ها را با بتونه پر کنید. با سنباده ناهمواری‌ها و نقاط بتونه کاری شده را نیز صاف و یکدست کنید.
با دستمال مرطوب سطح را تمیز کنید
آلودگی و گرد و غبار می‌تواند مانع چسبندگی رنگ لاتکس شود. شاید اجرای رنگ لاتکس بر روی رنگ لاتکس نیاز به تمیزکاری زیاد نداشته باشد، اما این پروژه متفاوت است زیرا می‌خواهید رنگ پایه آب را روی رنگ پایه روغن اعمال کنید. برای تمیزکاری وقت کافی اختصاص دهید. در صورت نیاز، برای تمیز کردن سطح از شوینده‌های دیگری که در هر خانه‌ای پیدا می‌شوند و آب گرم استفاده کنید. تا خشک شدن کامل سطح نیز صبر کنید.
قبل از رنگ اصلی آستری بزنید
همان طور که قبل از این ذکر کردیم، برای جایگزین کردن رنگ روغنی، حفظ درخشش سطح اهمیت زیادی دارد. پس باید یک لایه آستری به سطح کار اضافه کنید. آستری زدن، علاوه بر اینکه باعث شفافیت و درخشش بیشتر پوشش نهایی می‌شود، در چسبندگی رنگ اصلی کمک به سزایی می‌کند. پوشش آستری می‌تواند از رنگ اصلی باشد. همچنین می‌توانید از آستری‌های مخصوص که در بازار یافت می‌شوند استفاده کنید. در ترکیب این آستری‌ها از رزین بیشتری استفاده شده و این باعث افزایش قدرت چسبندگی رنگ می‌شود.
سطح موردنظر را رنگ بزنید
سطحی که خوب سنباده خورده و تمیز و خشک شده باشد به راحتی می‌توان رنگ زد. با استفاده از رنگ و قلم موی با کیفیت شاهد نتیجه‌ای فوق‌العاده خواهید بود. بهتر است حداقل با دو لایه رنگ سطح را پوشش دهید. قبل از اجرای لایه دوم اجازه دهید تا لایه اول خشک شود.
در این مطلب خواندیم که چطور روی رنگ روغنی را رنگ بزنیم. با مزایا و معایب این نوع رنگ بیشتر آشنا شدیم و دیدیم که رنگ لاتکس یا پایه آب جایگزین مناسبی برای رنگ‌های پایه روغن است. رنگ کردن دوباره سطوحی که رنگ روغنی دارند در بهبود و ارتقای ظاهر محیط زندگی ما تاثیر زیادی دارند. حالا اگر بیشتر به فکر محیط زندگی خود هستید، می‌توانید به راحتی رنگ روغنی را با رنگی بهتر، زیباتر و سالم‌تر جایگزین کنید.
منبع: سایت اسپروس
